DDPS wzmacnia pozytywne postrzeganie świata

Kontynuujemy cykl tekstów dotyczących jubileuszu 40-lecia Dziennego Domu Pomocy Społecznej „Bezpieczna Przystań” w Słupsku. Tym razem opisujemy sposób, w jaki obecnie funkcjonuje jednostka i przed jakimi wyzwaniami stoi u progu dalszych lat swojej działalności.

 

Procedury

 

DDPS zapewnia pobyt 80 osobom, a najliczniejszą grupę stanowią osoby będące w trudnej sytuacji, osamotnione, często podupadający na zdrowiu, a pomimo to wyrażające chęć spotykania się z ludźmi. Dla nich pobyt w Domu pozwala zapomnieć o samotności i pokonać trudności związane z życiem codziennym.

Z pomocy ośrodka wsparcia mogą korzystać osoby, które ze względu na wiek, chorobę lub niepełnosprawność mają trudności z samodzielnym zaspokajaniem swoich codziennych potrzeb i wymagają w tym zakresie częściowej pomocy. Seniorzy są kierowani do placówki decyzją administracyjną, poprzedzoną wywiadem środowiskowym w miejscu zamieszkania przeprowadzonym przez pracownika socjalnego Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie.

 

„Jak u siebie w domu”

 

- Już od jakiegoś czasu dostrzegamy stałą tendencję: 70% pensjonariuszy stanowią kobiety. Ponadto zwiększa się średnia wieku uczestników. Jeszcze 20 lat temu wynosiła ona ok. 70 lat, a obecnie jest to 80. Wpisuje się to w naszą misję, aby jak najdłużej zachować seniora w jak najlepszej kondycji – mówi Małgorzata Mogielnicka, kierownik DDPS-u. - Wychodzimy z założenia, że Seniorzy powinni czuć się u nas „jak u siebie w domu”. Zabiegamy o to, by nie czuli się samotni. Wśród naszych pensjonariuszy są osoby, które z początku deklarowały tylko kilka dni, czy tygodni pobytu, a zostali na lata.

 

„Małe” sukcesy

 

Problemy, z jakimi mierzy się kadra „Bezpiecznej Przystani” nie zmieniają się od lat. Seniorzy nie zawsze radzą sobie z organizacją gospodarstwa domowego, osamotnieniem, chorobami i śmiercią współmałżonków. W czasie pandemii nasiliło się również zjawisko depresji.

- Cieszymy się jednak z codziennych „małych” sukcesów. Słyszymy od podopiecznych, że jesteśmy lekiem na ich samotność. Widzimy uśmiechy, które często się pojawiają. Tworzymy „dom” nie tylko z nazwy, ponieważ wspieramy się, czasem także spieramy, ale rozwiązujemy problemy, które pojawiają się na bieżąco i zawiązujemy przyjaźnie. Cały czas staramy się podtrzymać aktywność seniorów i wzmocnić pozytywne postrzeganie świata. Dysponujemy jeszcze kilkoma wolnymi miejscami, a szczególnie zależy nam na zrekrutowaniu mężczyzn, których jest u nas niewielu – kończy Małgorzata Mogielnicka.

 

fot. Obecny budynek DDPS-u, który znajduje się na ul. Jaracza 9 w Słupsku.